Dag 9, 10 en 11 - Venetië, Bologna en Plevepelag

Vrijdag ben ik een dagje Venetië in geweest en heb daar naast de mega toeristische attracties veel leuke delen van Venetië gezien, delen waar geen of weinig toeristen waren, wel veel gelopen dus over een rustdag kunnen we hier niet spreken.

Zaterdag 06 Juli - Bologna - 200 km
Op papier was dit de rit met de minste verwachting, dwars het lage vlakke deel van midden Italië.
De eerste 30 km was ook niet boeiend en ging over provinciale wegen. Het was gelukkig vanwege het vroege tijdstip heel rustig. Dit vlakke deel van Italië lijkt sterk op Nederland, kanalen en rivier met dijken en op de dijken kleine smalle weggetjes.
Er stonden ook verschillende gemalen, die zouden ook in Nederland kunnen staan, alleen de temperatuur en de krekels laten zien dat het geen Nederland is.
Daarna ging de route tot aan Ferrara (70 km) langs de Po. smal weggetje op de dijk naaste de Po bijna zonder auto's.
Ferrara is een leuke oude vestingstad met veel tentjes om een heerlijke cappuccino te drinken.
Van Ferrara tot Bologna werd het toch een beetje saai, veel boerderijen waar. tarwe werd verbouwd en o ja het werd ook wel een beetje warm 33 C. Rond 3 uur was ik in Bologna.
Morgen gaan we weer de bergen in en als de theorie klopt is het vergelijkbaar met de Alpen de temperatuur zal hier wel veel hoger zijn, in de Alpen heb ik het nog koud gehad, dat kan ik me morgen niet voorstellen maar je weet nooit.

Zondag 7 Juli Pievepelago - 140 km
Het is natuurlijk een cliché maar grote steden zijn nooit leuk om in- en uit te fietsen. De eerste 50 km richting de bergen van Toscane was niet leuk je fiets op een drukke provinciale weg waar mensen op Zondagmorgen om 6:30 heel veel haast hebben, daarbij komt ook nog dat de weg vol met gaten zat.
Maar goed na 50 km rechtsaf en dan is het ineens weer heerlijk rustig. Er zijn vandaag veel wielrenners. De eerst klim fiets ik samen met iemand die voor een triatlon aan het trainen is, al pratendel klimmen we 500 meter, eenmaal boven gaat hij terug naar Bologna ik klim nog een stukje verder tot 850 meter. Het uitzicht is weer fantastisch. Grote verrassing was dat het weer helemaal naar 200 meter bergafwaarts ging en daarna weer na weer over de volgende berg dat had ik niet verwacht
in Oostenrijk ging het flink omhoog dan een stukje naar beneden en dan weer flink omhoog. Hier was het in totaal wel 4 keer naar 850 meter en dan weer terug naar 200 meter. Ik kan je zeggen dat was heel erg vermoeiend.
Onderweg wel genoten van het uitzicht en geregeld gestopt voor een Cappuccino of een heerlijk panini.
Uiteindelijk besloot ik voor de laatste berg te stoppen, had ik net nog tijd om de laatste set van de finale Wimbledon te kijken. Morgen naar Pisa.