Dag 5 en 6 - Field Kirch en Italianse grens

Maandag 1 Juli - Feldkirch - 200 km
Leuk dat kamperen op een beetje hoogte (800 meter) maar koud dat het was.
Ook 's morgens bij het fietsen zo'n beetje alles aangetrokken wat ik bij me had, het was 6 graden.
Het werd langzaam warmer en een voor een gingen de extra kledingstukken uit. Rond 10 kom ik weer gewoon in korte broek en shirt fietsen.
Vandaag werd de keuze tussen een fantastisch uitzicht of een lekkere weg (verhard) wel duidelijk.
De route ging voor zeker 5 uur over onverharde wegen door bossen en zelf nog een stukje donau maar je trilt natuurlijk helemaal uit elkaar.Het laatste stuk richting Bodemmeer(see) was een prima weg waarbij je door de appelboomgaarden, wijn en hop ranken heenfiets. Natuurlijk waren er de nodige heuvels. Ineens sta je bovenop zo'n heuvel en dan zie je beneden het Bodemmeer,wat is dat groot van mij mag het een See heten.
Rondom de bodemsee via Lindau en Bregenz is een mooie fietsroute die door de lokale toeristen veel wordt gebuikt.Vanwege het mooie weer leek het wel Zandvoort (of Scheveningen) de standjes lagen vol.
In de verte waren de eerste bergen al zichtbaat en via Bregenz ging het langs de Rijn Oostenrijk in, uiteindelijk ben ik in Feldkirch
gestopt.


Disndag 2 JUli - italiaanse grens - 170 km
De afgelopen nacht heeft het flink geonweerd met een aantal flinke buien, maar toen ik wakker werd was het droog en kwam de zon al weer tevoorschijn.
Vandaag staat DE bergetappe op het programma met een klim naar 1800 meter hoogte.
De rit begon op 800 meter hoogte en heel langzaam (op het middelste blad) ging het omhoog.
Vandaag geen muziek in mij oor ik had meer dan genoeg afleiding. Omdat het helder weer was kon je alles goed zien.
Na het ontbijtje buiten bij een bakkertje ging het verder en na 2 uur fietsen zat ik op 1400 meter hoogte met een nog mooier uitzicht. Dan was daar de Altberg pas, de weg ging met 5 lange slingers naar een hoogte van 1800 meter. Eerst nog maar even wat gedronken en dan ketting op het binnenste blad en gaan. De ketting is niet meer van dat blad afgeweest, de laagste versnelling voor 45 minuten achtereen, het was enorm stijl en dat met 20 kg bagage achterop moest je oppassen dat
je voorwiel niet van de grond afkomt.
Eenmaal boven was er veel voldoening, zeker ook met het idee "dit is het voor vandaag, de rest gaat bergaf". Nou dat was dus fout, er kwamen nog 2 van dat voor passen waarbij relatief snel een hoogte
verschil van 400 meter overbrugd moest worden op een korte afstand. Er waren wel afdalingen en die waren natuurlijk wel relaxed.
Voor mij was het al duidelijk, ik vind bergen veel leuker dan heuvels, daar was vandaag een mooi voorbeeld van.
De foto's zullen jullie hopenlijk hetzelfde beeld geven.
Net voor de Italiaanse grens ben ik gestop.
Het was mooi geweest voor vandaag, morgen Italië in.