Laatste stop voor Sevilla

Zaterdag 10 September
Niet te vroeg op en zo rond 9 uur een spaans ontbijt (2 koffie met wat cake). Vandaag naar Salamanca. Zoals nu al gebruikelijk is het weer een hele klus om Zamora uit te komen maar eenmaal buiten de stad is de route weer over vrijwel uitgestorven wegen, de harde zuiden wind van gisteren is er gelukkig nog steeds. Onderweg heel veel windmolens gezien die flink hun best deden, dat moet dus wel een gebied zijn waar genoeg wind staan helaas had ik de wind tegen maar dat zorgde wel voor verkoeling.
Rond 2 uur kom ik aan in Salamanca ook dit weer een hele mooie stad, hapje eten en wat drinken en dan maar eens kijken of hier die camping wel bestaat en ja hoor prima camping met groot zwembad prima om middagje de spieren tot rust te laten komen.
De komende 3 dagen staan de echte bergen voor de boeg met een hoogste berg van 1500 meter maar dat is pas op maandag.

Zondag 11 September
Vandaag relatief vroeg vertrokken uit Salamanca, het is hier pas rond 8 uur licht en in het donker rijden doe ik niet.
Er waren best wel veel fietspaden in Salamanca maar op een aantal plekken moest je dan via een trapje van het ene fietspad naar het andere fietspad dat is met zo'n 20 kg bagage niet heel fijn.
De zondag is voor de Spanjaarden een fietsdag en de route die ik fietste (van Salamanca naar Bejar) was heel populair en niet voor niets. Mooie wegen met bijna geen auto's. Het viel me gisteren al op dat het landschap aan het veranderen was van mais en Zonnebloemen naar olijfbomen en veeteelt.
Mijn eindpunt van de dag lag in Candelario op 1150 meter hoogte aan de voet van Sierra de Gredos. Rond 2 uur dus net voor lunchtijd kwam ik bij een uitgestorven camping aan, ook hier gaan morgen de scholen weer beginnen. De eigenaar vertelde dat hier in de winter de ski pistes open zijn dit jaar tot de eerste week van april nog sneeuw.
's avonds werd er door de eigenaar een prima maal gemaakt met een lekker glaasje huiswijn.

Maandag 12 September
Vandaag de qua bergen de zwaarste dag. Het spaanse midden gebergte met als hoogste berg op mijn route een top van 1450 meter. Aanvankelijk dacht ik dat er 2 bergtoppen waren dat bleek dus iets anders te zijn. Het eindpunt voor die dag was ook niet erg duidelijk, op de route lagen niet bijna geen steden.zoals het motto al de hele vakanties is "We zullen wel zien hoe het gaat"
Na de eerste bergtop voelde ik me prima het was natuurlijk nog koel de eerste stop was om 10 uur koffie met een Tostada met Jamon. Toen de volgende beklimming naar 1450 meter ging ook prima de truc was dat het stijgings percentage niet te hoog was ook de tweede berg ging eigenlijk prima. Toen was daar onverwacht nog een derde berg die maar 1000 meter hoog was maar voor mij zo goed als onbegaanbaar. Er waren stukken voor waar de fiets bijna achterover viel en ik in de laagste versnelling amper omhoog kwam. Het goede nieuws was dat lopen eigenlijk helemaal niet ging, tot overmaat van ramp waren de laatste 5 km on verhard ze waren net bezig om het wegdek te vervangen. Maar ook deze berg werd bedwongen. Toen het uitzicht! ineens waren alle bergen naar het zuiden toe verdwenen het was (bijna) vlak.
Laatste stuk van de tocht ging door het natuurreservaat "national parc de Monfrague" dit natuurpark ligt rond een stuwdam.
Uiteindelijk in Torrejon El Rubio een hotelletje gevonden en's avond heerlijk paelle gegeten.

Dinsdag 13 September
"What goes up must come down"
Vanwege de hoge temperaturen in de middag (rond 39 graden) ga ik net voordat het licht wordt weg. De eerste 3 uur heb ik alleen maar bergafwaarts gefietst, niet veel maar voldoende om heel relaxed 25km/h te rijden.
Rond 11 in de vesting stad Zorita gestopt voor een ontbijt na een half uurtje rondlopen gaat de tocht verder.
Je merkt echt dat dit deel van Spanje heel dun bevolkt is. Het enige dorp/stad op route was Orelane La Viejaa, hier zijn 2 hotels en een camping. Daar aangekomen blijkt dat het toeristen seizoen afgelopen was, niets was open. Er was daar een kunstmatig strand gemaakt in een stuk van een stuwdam, een van de cafe eigenaren vertelde dat ik daar rustig (op her grasveldje) mijn tent mocht neerzetten. Dat heb ik toen maar gedaan later kwam, een meisje kwam nog wel vertellen dat het hele grasveld 's nachts om 2 uur automatisch gesproeid werd, had nog even gekeken waar die sproeiers stonden maar die waren redelijk ver weg en ja hoor om 2 uur heeft het een uurtje "geregend" en dat was eigenlijk een prima afkoeling en de tent kan er wel tegen.

Woensdag 14 September
Volgens de garmin stonden er vandaag heel veel heuvels op de route, van die stukjes van 50-200 meter klimmen en dan weer naar beneden voor ongeveer dezelfde afstand. Nou dat ging na een uurtje of 5 toch wel een beetje vervelen, dit soort ritten zijn niet mijn favoriet tel daarbij een hele hete zuiden wind op dan weet je een beetje wat voor rit het was. Het landschap bood ook niet veel variatie alleen maar olijfbomen, hoewel toch 1 keer een waakhond heel dichtbij kwam en enorm goed zijn bovenlip kon optillen je schrikt je rot. Uiteindelijk rond 15:00 een prima hotel met wifi gevonden in Azuaga, het enige dorp in de wijde omtrek.


Morgen donderdag is een rustdag, vrijdag fiets ik door naar Sevilla wat ongeveer 130km vanaf Azuaga ligt.